مدح و شهادت امام رضا علیه‌السلام
افتاده‌ای بر روی خاك و پَر نداری جـز دیـدۀ تر مونـسی دیگـر نداری آنقدر غـربت می‌چكد از جسمت آقا ناخـواسته می‌گـویمت مـادر نداری مانند شمعی سوختی در آتش زهـر در آنچنان هُرمی كه خاكستر نداری وقتی كه بال و پَر زدی بر خاك گفتم صد شكر اینجا در برت خواهر نداری در زیر گـلها پیكرت مدفـون شد آقا گویا به جز گل پیكری دیگر نداری اینجا همه هستی‌شان مال تو آقاست ثروت تویی،سرمایه‌ای در بَر نداری یعنی نباشند اهل غارت مردم طوس بر تن كفن داری و غـارتگر نداری |